Για να διαβάζεις το άρθρο, δεν είσαι ένας από τους λίγος τυχερούς που έχουν ένα πολύ καλό όνομα και κύκλο δημοσίων σχέσεων και σύντομα θα βρουν νέα εργασία.

Είσαι ένα από του πολλούς, που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στα δίχτυα της ανεργίας, της κρίσης, του ΔΝΤ, του ΓΑΠ, του ΚΑΠ και δε ξέρω ποιου άλλου...

Τι μπορείς να κάνεις;

Να μπαίνεις στα sites εύρεσης εργασίας και να στέλνεις σωρηδόν βιογραφικά, με την ελπίδα να πεθαίνει τελευταία και με τους λογαριασμούς να συσσωρεύονται και να τσιγκουνεύεσαι και τον καφέ σου, και όλα αυτά για να βρεις μια αβέβαιη θέση, με 1,000 ευρώ στην καλύτερη, με 12ωρο ωράριο και μια περιγραφή θέσης σκέτο αχταρμά!

Ας θεωρήσουμε ότι τα χρήματα δεν είναι το πρόβλημα. Τα έχεις ή τα βρίσκεις.

Το πρώτο θέμα είναι να σου αρέσει το αντικείμενο. Άλλο είναι να προσφέρεις εκπαίδευση, άλλο είναι να πουλάς sites και social marketing και άλλο να ψήνεις burgers.

Λεφτά θα βγάλεις, από 1,500 ευρώ έως και 2,500 ευρώ, στα σίγουρα και θα πετύχεις απόσβεση από 8 έως 12 μήνες.

Πρέπει όμως να το αγαπάς το αντικείμενο, και να το νοιώθεις δικό σου, καθώς θα δουλεύεις αρκετά και για πολλά χρόνια.

Υπάρχουν και προοπτικές, να ανοίξεις και δεύτερο και τρίτο κατάστημα, κάτι συνηθισμένο στο franchising.

Όμως, να προσέχεις...

Καλά τα λέμε εμείς, καλά τα λένε όλοι. Πρέπει να προσέξεις τι θα υπογράψεις και τι θα συμφωνήσεις. Πρέπει να αξιολογήσεις τη μητρική εταιρεία και το ποιος είναι ο δικαιοπάροχος, να σου εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Δεν είναι λίγα τα λαμόγια στην αγορά και πόσο μάλλον σήμερα! Βασικά να φοβάσαι μόνο τα λαμόγια και αυτά δεν κυκλοφορούν σε μικρές επενδύσεις. Μη φοβάσαι το μέλλον, ακόμη και αν η μητρική δεν τα καταφέρει, συνεχίζεις μόνος σου, με τους πελάτες σου και τη φήμη στην περιοχή σου.

Έχει τα καλά του το franchise.

Δεν χρειάζεται να έχεις άγχος για τη θέση του καταστήματός σου.

Δεν χρειάζεται να βρίσκεις ονόματα και να φτιάχνεις λογότυπα.

Δεν χρειάζεται να βρεις αρχιτέκτονες και εργολάβους.

Δεν χρειάζεται να βρεις προμηθευτές και να παζαρεύεις τιμές και ποιότητες.

Δεν χρειάζεται να μάθεις από τα λάθη σου, γιατί θα σε εκπαιδεύσουν.

Όμως τα πληρώνεις.

Royalties ονομάζονται τα ποσοστά επί του τζίρου ή των αγορών σου που δίνεις στη μητρική εταιρεία για όλα τα παραπάνω. Ποσοστά που σου μειώνουν το κέρδος, αλλά αυτή η μείωση αντισταθμίζεται από τις καλύτερες τιμές αγοράς για τις εμπορικές επιχειρήσεις ή για την παροχή που αναλαμβάνουν οι μητρικές για τις επιχειρήσεις παροχής, καθώς π.χ. η μητρική είναι αυτή που συντηρεί το εκπαιδευτικό πακέτο/πλατφόρμα ή που φτιάχνει τα sites που πουλάς.

Μονόδρομος

Το πιστεύουμε. Αν έχεις 30,000 ευρώ και είσαι άνεργος, κακά τα ψέματα, δεν θα βρεις εργασία και τα χρήματά σου θα τελειώσουν σε 1 – 2 χρόνια. Μπορείς να περιμένεις να τελειώσει η κρίση και ταυτόχρονα και οι αντοχές σου. Μπορείς να την κάνεις για Αυστραλία, που είναι και της μόδας.

Μπορείς, όμως, να ξεκινήσεις τώρα τη δική σου επιχείρηση, να βρεις καλοφτιαγμένα καταστήματα με μηδενικό αέρα, με χαμηλό ενοίκιο, να εμπιστευθείς τις αλυσίδες franchise που έχουν χαμηλώσει τις επενδύσεις που απαιτούν, είτε βγάζοντας οι ίδιες λιγότερα, είτε επιτυγχάνοντας καλύτερες συμφωνίες με προμηθευτές.

Στα κινέζικα ή στα ελληνικά, η κρίση έχει ευκαιρίες. Η δικιά σου ευκαιρία είναι ότι η κατάσταση στις αγορές σε σπρώχνει για κάτι δικό σου και τα ενοίκια είναι, πλέον, βατά. Βρες αυτό που σου ταιριάζει, βρες τη δική σου ευκαιρία, ζήσε αξιοπρεπώς, εργάσου με κέφι και όταν περάσει η μπόρα... θα βγάλουμε και λεφτά!