Και ποιος δεν θέλει και ποιος δεν φοβάται….
Θες να ανοίξεις το δικό σου κατάστημα, γιατί βλέπεις ότι σαν υπάλληλος δεν υπάρχει διέξοδος. Οι μισθοί είναι αβέβαιοι και είναι και συμπιεσμένοι. Όλοι – όσοι μπορούν – την κάνουν για συντάξεις, όπου με εφεδρεία ή μια μειωμένη σύνταξη τα βγάζεις πέρα με κάποιους λογαριασμούς. Αλλά τα υπόλοιπα… ποιος τα πληρώνει, παιδιά, σχολεία, Σ/Μ, ενοίκια… για νέο ΙΧ δεν το συζητάμε, κάποτε ζούσαμε με 1 – 2 αυτοκίνητα στη ζωή μας, κάπως έτσι και τώρα.
Από την άλλη τι franchise να κάνεις;
Τα ρούχα έχουν κρίση.
Η εστίαση έχει 23% ΦΠΑ.
Και από υπηρεσίες τι;
Και όμως, είναι γνωστό ότι υπάρχουν αλυσίδες που δουλεύουν στη λιανική, με το εμπόρευμα παρακαταθήκη, καλύτερα μεικτά, μειωμένα έσοδα, όπως και λειτουργικά και ενοίκια και τα καταφέρνουν…
Και η εστίαση με 23% ΦΠΑ, αύξησε τιμές ή μείωσε το καθαρό κέρδος. Έκαναν και κάποιες περικοπές σε προσωπικό και σε μερίδες και μια χαρά. Όχι για όλους, αλλά για αρκετούς. Βλέπε αλυσίδα με hot dog, από 1 μαγαζί πέρσι, έφτασε τα 3 – και τι καταστήματα!!! – και πάει για άλλα 7, μέχρι να πεις κύμινο, ή μέχρι να φας το hot dog με jalapenos, καραμελωμένα κρεμμύδια, φρέσκια κόκκινη σάλτσα και καυτερή μουστάρδα!
Με το franchise μπορείς να βγάλεις χρήματα, όχι πολλά, αλλά αρκετά.
Άλλωστε πάντα ήταν αυτό-απασχόληση και ο μύθος ότι θα πλουτίσεις, παρέμεινε μύθος…
Και συστήματα υπάρχουν και νέες επενδύσεις γίνονται, κλάδοι με ανάπτυξη όπως τα ποδήλατα και η χαμηλού κόστους εστίαση, βλ. παγωμένο γιαούρτι ή mini burgers, βλέπε μεγάλους ομίλους που ξεκινούν νέες αλυσίδες.
Η χρεοκοπία και οι εισφορές…
Τι franchise και νέα μαγαζιά. Κάθε Κυριακή πάμε για χρεοκοπία και κάθε γειτονιά έχει δεκάδες ανοίκιαστα. Βάλε και τις έκτακτες εισφορές…
Όποιος έχει 500 χιλ. ας πάει διακοπές και μια χαρά του.
Όποιος όμως δεν έχει τίποτα, μπορεί να συγκεντρώσει 30 – 50 χιλ. και να κάνει κάτι για την πάρτη του. Αν μη τι άλλο να δουλέψει, το να κάθεσαι να πίνεις τον καφέ σου, να διαβάζεις και να ξαναδιαβάζεις τις οικονομικές για να βγάλεις κάποια άκρη ή να κάνεις ένα διάλλειμα με καμιά αθλητική εφημερίδα ή λίγο facebook δεν οδηγεί πουθενά. Δεν είναι θέμα απόφασης, είναι θέμα μονόδρομου.
Δεν θα καλυτερέψουν τα πράγματα και το κομπόδεμά σου θα τελειώσει, εκτός αν το τοποθετήσεις κάπου για να ζήσεις τα επόμενα χρόνια.
Κάποτε είχαμε 50 χιλιαρικάκια, τα βάζαμε σε ένα προθεσμιακό και βγάζαμε και 4 να έχουμε ή τα παίζαμε στο ΧΑΑ και ανάλογα τα κέφια του βγάζαμε 2 ή και 10!
Τώρα όμως!!
Τώρα τα βάζεις για ένα κατάστημα, δικό σου, επώνυμο, με σύμβαση, με χαμηλό ενοίκιο, με 1 – 2 υπαλλήλους, με σένα να δουλεύεις και σταματάς να κάθεσαι και να κλαίς. Σταματάς να διαβάζεις έκτακτες εκδόσεις και ξεκινάς με το κεφάλι πάνω και πουλάς, καλό προϊόν σε χαμηλή τιμή. Η αγορά κινείται, αργά μεν, αλλά προχωρά – γιατί αν σταματήσεις θα έρθουν τα πάνω κάτω.
Θα έρθουν; (τα πάνω – κάτω)
ΟΧΙ δεν θα έρθουν. Ποιος ευρωπαίος τολμά να αφήσει τη χώρα που δημιούργησε τον πολιτισμό, την χώρα που τους έδωσε το όνομά τους, να πτωχεύσει; Όλοι ξέρουν το ντόμινο. Το ξέρει ο Ομπάμα, ξέρει και την γεωπολιτική θέση μας και δεν τολμά να αφήσει του Οθωμανούς να σηκώσουν παραπάνω κεφάλι.
Η θέση μας, η ιστορία μας και ο πολιτισμός μας, απόρροια της τύχης, των συνθηκών και των προγόνων μας είναι τα εφόδια μας. Άσε που αν γίνει καμιά στραβή, θα είναι κάτι που έχει ξαναγίνει. 400 χρόνια σκλαβιά και σηκώσαμε κεφάλι, τα δις που χρωστάμε θα μας καθηλώσουν; Άντε μη τα πάρουμε στην κράνα και ζητήσουμε royalties για το σήμα της Ευρώπης και για τους πλανήτες που έχουν πάρει τα ονόματα των δικών μας θεών και όχι των δικών τους. Άντε μη τα πάρει ο χοντρός και ξεκινήσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων… Κοίτα ποιος μιλάει… οι Γερμανοί που κατέστρεψαν δυο φορές τον κόσμο; Οι βόρειοι βάρβαροι, που ζούσαν σε σπηλιές και ντυνόντουσαν με γδαρμένα ζώα, οι πολιτισμένοι μπυρόβιοι και εθισμένοι στην κάνναβη B. Ευρωπαίοι…
Άντε να προσγειωθούμε, τώρα. Δεν πήραμε όλα τα μέτρα, αλλά τα παίρνουμε και τα πληρώνουμε με αίμα, ότι είχαμε βάλει στην άκρη το δίνουμε στο δημόσιο, και εμείς και οι δημόσιοι υπάλληλοι, που δεν το ζήτησαν, τους το έδωσαν, και τη μονιμότητα και τα ρουσφέτια και όλα. Δεν τα πάμε τα μέτρα του ΓΑΠ, αλλά τα πληρώνουμε. Για πάτε σε μια ΔΟΥ, ο κόσμος γκρινιάζει, αλλά πληρώνει, οι εφοριακοί είναι λίγοι, αλλά δουλεύουν. Και έρχεται κάποιος, που τον αφήνουμε να αναπνέει στη χώρα μας και λέει ότι η Ελλάδα δεν θυμίζει χώρα υπό την εποπτεία του ΔΝΤ. ΝΑΙ, ρε μεγάλε, ΔΝΤ είναι όχι γερμανική κατοχή, εκτός αν θέλει να το δούμε αλλιώς.
Λίγη υπομονή ακόμη, λίγη τύχη μπας και μειωθούν τα χρωστούμενα, λίγη συνεννόηση μεταξύ των αρχηγών μας- μέχρι να βρούμε άλλους Normal και με IQ!
Όπως και να έχει οι δόσεις θα έρχονται και τα μέτρα θα προχωράνε, το χρέος θα κάνει καμπή και θα αρχίσει να πέφτει είτε με τα οικονομικά μέτρα, είτε με τη πολιτική βούληση. Ποιος στην υφήλιο θέλει νέο παγκόσμιο πόλεμο, κραχ ή ύφεση;
Η ζωή συνεχίζεται, κάποιες περικοπές στις σπατάλες, ένα καλύτερο κράτος πρόνοιας (!) γιατί οι ευπαθείς ομάδες φυτοζωούν, ένα νέο χάσμα πλούσιων και εργατών, μια νέα αστική τάξη – όχι ΜΜΕ αλλά ΑΕ (Αυτοαπασχολουμένων Επιχειρηματιών).
Και κάπου εκεί, εσύ και εγώ, όλοι εμείς που έχουμε ευθύνες και φιλοδοξίες – όσες μας επιτρέπουν, δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια, θα δουλέψουμε!