Η δομή της παγκόσμιας οικονομίας και σε μεγάλο βαθμό της ίδιας της κοινωνίας, όχι μόνο έχει ήδη αναδιαμορφωθεί, αλλά έχει εισέλθει σε μια νέα φάση αέναης αλλαγής, που δημιουργεί συνεχείς αναταράξεις και ανακατατάξεις.
Από τη μια, η ΕΕ ενθαρρύνει την κοινωνική εξέλιξη στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και παρέχει κίνητρα για την προώθηση των διεθνώς αναγνωρισμένων βασικών κανόνων εργασίας, με στόχο την ανάπτυξη ισορροπίας μεταξύ της διαχείρισης της αγοράς και της κοινωνικής διαχείρισης και την υλοποίηση ενός δίκαιου παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.
Από τη μια, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αλλαγή του κλίματος είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, κυρίως λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η βιοποικιλότητα και η υγιεινή του περιβάλλοντος και εν γένει η αειφόρος ανάπτυξη αποτελούν ζητήματα κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη.
Από την άλλη, οι πολιτικοί ηγέτες αντιλαμβάνονται ότι η οικολογία κοστίζει και κυρίως στο πλαίσιο της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης, και κατ΄ αυτόν τον τρόπο ο Σαρκοζί κατήργησε όλους τους πράσινους φόρους και περιέκοψε δραστικά τις επενδύσεις για την αιολική ενέργεια, και ο Ομπάμα έχει ξεγράψει την «πράσινη ανάπτυξη» από το λεξιλόγιό του. Ενώ στην Ελλάδα, ελάχιστες ως άγνωστες οι πράσινες πρωτοβουλίες, που περιορίζονται σε νομοσχέδια ή διακηρύξεις και με τον ΓΑΠ να καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να καταστρατηγεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών και να υποβαθμίζει το επίπεδο διαβίωσης εκατομμυρίων συμπολιτών μας, υπό την αιγίδα του ΔΝΤ και ως συνέχεια μιας αλόγιστης διακυβέρνησης των προηγουμένων κυβερνήσεων.
Σε αυτό το αναπάντεχο (πριν από μερικά χρόνια) πλαίσιο, καλούνται οι σημερινές επενδύσεις να ζήσουν, να εξασφαλίσουν βιωσιμότητα για τις ίδιες, αλλά και για τους μετόχους και το προσωπικό τους και να δημιουργήσουν κέρδη για να στηρίξουν την ανάπτυξή τους, αλλά να μην τα εμφανίσουν, διότι θα τους τα στραγγίξουν οι ανάγκες του δημόσιου ελλείμματος!
Ο μόνος τρόπος επιβίωσης αφορά σε μια από μηδενική βάση αναθεώρηση των πραγμάτων και κάθε επιχειρηματίας που επιθυμεί να διαιωνίσει το δημιούργημά του (την επιχείρησή του) οφείλει να απαγκιστρωθεί από γραφειοκρατικά ΔΣ και κάθε είδους golden boys, να επαναπροσδιορίσει το αντικείμενο των εργασιών του προσφέροντας ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ προϊόν και να δημιουργήσει νέους τρόπους συνεργασίας και αλληλεπίδρασης με τους πελάτες, τους προμηθευτές και το προσωπικό του, λειτουργώντας πλέον ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ. Να επανεκκινήσει τον τρόπο σκέψης του, όπως όταν πρωτοξεκίνησε!
Η νέα επιχείρηση δραστηριοποιείται πλέον μέσα σε μια συνεχώς διαφορετική αγορά και πρέπει να μάθει να είναι ευέλικτη και ταυτόχρονα καινοτόμα, αλλά και να συμπεριφέρεται όπως κάθε συνειδητοποιημένος πολίτης, δηλαδή να προσέχει τα έξοδά της, να σέβεται το περιβάλλον, να νιώθει τις προσδοκίες των πελατών της και να τις εκπληρώνει, να συνεργάζεται αρμονικά και με στόχο το αμοιβαίο όφελος με προμηθευτές και προσωπικό.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο ρόλος των επιχειρήσεων στην κοινωνία αποκτά την πλέον σημαντική θέση από ποτέ, καθώς μια μεγάλη συστάδα επιχειρηματικών οντοτήτων καλείται να πάρει στα χέρια της με σύνεση και αποφασιστικότητα, όλα αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα που οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές θεωρίες δεν κατόρθωσαν να επιλύσουν. Η επιχείρηση του αύριο είναι ο φορέας που θα καλύψει τις ανάγκες του καταναλωτή και ταυτόχρονα θα ενδυναμώσει τον εργαζόμενο και την κοινωνία, μέσω πρωτοβουλιών σε θέματα εκπαίδευσης, ασφάλισης, μεταφοράς, διασκέδασης. Ίσως ακούγεται ουτοπικό, και ίσως πραγματικά είναι. Ωστόσο, εφόσον ο επιχειρηματίας του αύριο μετασχηματιστεί με νέα οράματα και φιλοδοξίες, και πέρα από τα προσωπικά του κίνητρα συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον του έγκειται σε μια συνολικά βιώσιμη πορεία του, ως μέλος και διαμορφωτής μιας νέας κοινωνίας, ενδέχεται να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα!
from the editors of FRANCHISE BUSINESS.
Proudly developed by aDa.gr in Greece.