Franchise

Πλάτων ΤΡ. Μαλλικούρτης, managing partner, FBS – Franchise Business Services

 

Από τη μια, το franchising συνεισφέρει στην εθνική οικονομία, δηλαδή στα δημόσια έσοδα και από την άλλη το κράτος το αγνοεί παντελώς. Από τη μια, συνεισφέρει στην επιχειρηματικότητα και από  την άλλη για ποιο λόγο να επιχειρήσει σήμερα κάποιος, όταν οι επιχειρήσεις διώκονται ανελέητα από την τροϊκανή διακυβέρνηση. Το τοπίο του franchising έχει αλλάξει και το μέλλον έχει διαφανεί, διαφορετικό αλλά αισιόδοξο.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ

Οι αιτιολογίες για εξαίρεση του franchising από τις κάθε είδους επιδοτήσεις τυπικά αφορούν την τοποθέτηση ότι οι δικαιοδόχοι αποτελούν συνδεδεμένες επιχειρήσεις με τους δικαιοπαρόχους και κατ΄ αυτόν τον τρόπο δεν δικαιολογούνται ως ΠΜΕ και ΜΜΕ επιχειρήσεις, παρόλο που αφενός δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και αφετέρου πολλές μητρικές εταιρείες (ίσως και οι περισσότερες!) απασχολούν λιγότερα από 50 άτομα.

Στη πράξη καθώς τα κονδύλια είναι πάντα περιορισμένα, αν αφήσουν ελεύθερο το franchising να συμμετάσχει θα εξαντλήσει τον προϋπολογισμό και η αγορά θα «βουίξει» ότι ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ή ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ έλαβαν όλο το πρόγραμμα, φήμη, η οποία θα μεταφρασθεί άμεσα σε πολιτικό κόστος!

Δεν μας δίνουν λοιπόν επιδοτήσεις, διότι φοβούνται το πολιτικό κόστος τους, αλλά έτσι κι αλλιώς όλες οι αποφάσεις που λαμβάνει κάθε κυβέρνηση και κάθε υπουργός, απ’ ότι φαίνεται πλέον ξεκάθαρα έχουν να κάνουν με τη ψηφοφορική τους φήμη.

Σήμερα, όμως, δεν υπάρχουν όχι μόνο προγράμματα, αλλά και υποβολές. Όσοι κατεβάζουν πρόταση υπαγωγής σε κάποιο πρόγραμμα, αν πληρούν τα τυπικά κριτήρια την κερδίζουν. Άρα τι ενοχλεί τους διακυβερνόντες να απελευθερώσουν το franchising από τις εξαιρέσεις των επιδοτήσεων;

Ακόμη περισσότερο, καθώς αποτελεί γεγονός ότι ο κλάδος του franchising δημιουργεί θέσεις εργασίας ισάξιες με αυτές που δημιουργεί ο ΟΑΕΔ γιατί δεν ενισχύεται με κάποιο τρόπο; Ο ΟΑΕΔ ανακοινώνει περίπου 50,000 νέες θέσεις εργασίας κατ’ έτος για το 2010, μέσω προγραμμάτων και επιδοτήσεων για ανέργους. Το franchising ανακοινώνει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας κατ’ έτος, με μηδενική υποστήριξη από την πολιτεία και όλο το ρίσκο και την προσπάθεια να βασίζεται στην επιχειρηματικότητα δικαιοδόχων και δικαιοπαρόχων.

Ας λάβουμε υπόψη μας και το γεγονός ότι οι franchise επιχειρήσεις δεν φοροδιαφεύγουν, καθώς οι δικαιοπάροχες μητρικές εταιρείες, ως επί των πλείστων, εισπράττουν περιοδικά τέλη ως ποσοστό του κύκλου των εργασιών των συνεργατών – δικαιοδόχων τους και άρα φυσικό είναι να επιθυμούν και να ελέγχουν τη μη-απόκρυψη εσόδων.

Καθώς, λοιπόν το franchising ενισχύει τα δημόσια έσοδα - και καλό θα ήταν να διαχωρίζουμε τις λέξεις «δημόσια έσοδα» και «εθνική οικονομία», καθώς υπάρχει ειδοποιός και σημαντική διαφορά, και δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, ας τύχει καλύτερης φορολογικής μεταχείρισης μιας και υπάρχει θέμα με τις επιδοτήσεις, που έτσι κι αλλιώς αργούν πάντα – και σήμερα ακόμη περισσότερο, ως εκταμιεύσεις.

Διαφορετικό φορολογικό καθεστώς, λοιπόν, για το franchising και για να μην υπάρχει και πάλι άλλο θέμα, ας προωθηθεί εν γένει η επιχειρηματικότητα, με χαμηλότερους συντελεστές φορολόγησης και προκαταβολών για τις νέες επιχειρήσεις, κάτι που φυσικά έχει ισχύ και σήμερα, αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα να ζητά το κράτος προκαταβολή 40% στα κέρδη της πρώτης χρήσης, όταν ο κάθε επιχειρηματίας θα έχει εξοφλήσει και την αρχική του επένδυση, εντός ενός εχθρικού συνάμα περιβάλλοντος δανειακών καλύψεων και διευκολύνσεων.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ = ΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

«Οι επιχειρηματίες μπορούν να σώσουν την οικονομία», είπε κατά την ομιλία του στο συνέδριο των Συντηρητικών στο Cardiff ο Βρετανός Πρωθυπουργός David Cameron, και τόνισε ότι «μόνον η επιχειρηματική κοινότητα μπορεί να οδηγήσει τη Μ. Βρετανία στην ανάπτυξη», όπως σημειώνει ο κος Στέλιος Σταυρίδης, στο blog του. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός πιστεύει ότι μοναδική συνταγή για να αντιμετωπιστούν οι σοβαρότατοι κίνδυνοι που διαφαίνονται για την οικονομία, είναι «να χτυπηθούν οι εχθροί της επιχειρηματικότητας, δηλαδή η υψηλή φορολογία και η γραφειοκρατία  και ταυτόχρονα να  αναπτυχθεί το εμπόριο».

Ποιός Έλληνας ή ξένος θα επενδύσει κάτω από τις σημερινές συνθήκες στη χώρα μας, με τέτοιους ανεύθυνους πολιτικούς και τέτοια γραφειοκρατία; αναρωτιέται ο κος Σταυρίδης.

Τα σημερινά εξωφρενικά ποσοστά ανεργίας οδηγούν σε μείωση της εσωτερικής – εντός της χώρας – διακίνησης χρήματος μέσω εμπορίου και οδηγούν ως φαύλος κύκλος την αύξηση της ανεργίας και της θνησιμότητας των επιχειρηματικών μονάδων. Το franchising αναγνωρίζεται πλέον ως ένας σχετικά ασφαλής τρόπος έκφρασης της επιχειρηματικής δημιουργικότητας και δημιουργεί επιχειρήσεις, οι οποίες δεν μεγαλουργούν, ούτε ανάγονται στα top profit ranks (!) κάτι που άλλωστε ουδέποτε κατάφεραν. Απλά, μέσω του franchising δημιουργούνται επιχειρήσεις, οι οποίες εξασφαλίζουν μια θέση εργασίας στον επιχειρηματίας – δικαιοδόχο – αυτοαπασχολούμενο και ενίοτε δημιουργούν και μερικές ακόμη θέσεις και διατηρούν μερικές οικογένειες ακόμη.

Ενισχύοντας το franchising, δίνεται διέξοδος στην επιχειρηματικότητα, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, αυξάνεται η κατανάλωση και αντιστρέφεται ο θανάσιμος φαύλος κύκλος στον οποίο εδώ και μερικά χρόνια (!) μας χαντακώνουν όλο και περισσότερο.

ΤΟ (ΑΜΕΣΟ) ΜΕΛΛΟΝ

Το θετικό της υφιστάμενης κατάστασης είναι ότι το franchising δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο γρήγορου πλουτισμού, κάτι που έγινε στο παρελθόν και κάτι που επιχειρείται και σήμερα σε μικρό όμως βαθμό.

  • Πιο απλά, αναφερόμαστε στους δικαιοπαρόχους που ως έσοδα και κέρδη είχαν τα υπέρογκα entry fees. Σήμερα, οι υποψήφιοι δικαιοδόχοι δεν έχουν την διάθεση να πληρώσουν μεγάλα ποσά για entry fees και οι περισσότεροι δικαιοπάροχοι τα έχουν συμπιέσει στο κατώτερο σημείο τους. Ακόμη περισσότερο ενισχυτικό στοιχείο αφορά στην εστίαση στη πλήρη υποστήριξη και στην τροφοδότηση των καταστημάτων των δικαιοδόχων με μερική ή πλήρη παρακαταθήκη.
  • Επιπλέον, όλοι όσοι επιχειρούσαν «προγράμματα» γρήγορου πλουτισμού ήταν ήδη σε οικτρή οικονομική κατάσταση, αλλά μέσω εύκολων δανείων δημιουργούσαν χάρτινες εταιρείες με πολυτελείς προσόψεις και σαθρά υπόβαθρα και υποδομές. Σήμερα, λόγω της δυσκολίας δανειοδότησης δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα και τα σχετικά ταχυδακτυλουργικά κόλπα δεν μπορούν πλέον να εμφανισθούν με ταυτόχρονη σταδιακή αποχώρηση όλων όσων αντιμετωπίζουν σήμερα τρομακτικά προβλήματα επιβίωσης ως δικαιοπάροχες εταιρείες λόγω έλλειψης πραγματικού concept και προϊόντος, αλλά και λόγω των δυσκολιών και της κατάστασης της αγοράς, που καταδικάζει παράλληλα πολλές σοβαρότατες εταιρείες, καθώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Ορθολογικοποιείται, λοιπόν, και εξαγνίζεται διά της δύσκολης οδού ο κλάδος, κάτι που δεν το κατάφερε μόνος του, επιβάλλεται σήμερα από την ίδια την αγορά και στο τέλος θα επιβιώσουν ως κυρίαρχοι στη λιανική τα μεγάλα brands που έχουν φέρει από το εξωτερικό μεγάλες και γνωστές οικογένειες επιχειρηματιών, τα δίκτυα στα οποία συμμετέχουν πολυεθνικοί κολοσσοί, οι υφιστάμενες μεγάλες και αξιέπαινες αλυσίδες και τα νέα δίκτυα που δραστηριοποιούνται σε niche αγορές που – όσο και να φανεί αξιοπερίεργο στο μέσο αναγνώστη, εμφανίζονται με ταχείς ρυθμούς και διεκδικούν μερίδιο από την συμπιεσμένη αγορά απ’ όλα τα ανένταχτα μικρά καταστήματα του one man management καταστηματάρχη, απροετοίμαστου και μη ικανού να διαχειριστεί την σημερινή πολυπλοκότητα  της αγοράς.

Πρόσφατα σχετικά άρθρα:

Θέλω να ενημερωθώ αναλυτικά