Ώρα για υπέρβαση
Μέσα σε δυο μήνες συνέβησαν αρκετά. Μέσα στο 2004 ακόμη περισσότερα. Το θέμα αφορά στο τι πρόκειται να συμβεί εντός της νέας χρονιάς. Αντιληφθήκαμε, όλοι, την οικονομική ύφεση και (οι περισσότεροι) την αποδίδουμε στην κακή ψυχολογία, η οποία περιορίζει την διάθεση τόσο για επενδύσεις, όσο και για κατανάλωση. Αργά ή γρήγορα αυτό το φαινόμενο του φαύλου κύκλου θα σταματήσει, αλλά σίγουρα δεν θα δούμε το φως του τούνελ μέσα στο 2005.
Ένα γεγονός αφορά στο ότι η αναμπουμπούλα της αγοράς δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για να ευδοκιμήσουν νέες επιχειρηματικές ιδέες, οι οποίες, όμως, θα χαρακτηρίζονται από ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Επίσης, αναμένεται ξεσκαρτάρισμα και ήδη οι πρώτες ενδείξεις έχουν φανεί.
Τα καταστήματα που ξεκινούν μέσω δικαιόχρησης συνεχίζουν να διατηρούν τον ρυθμό ανάπτυξης του κλάδου σταθερό. Επίσης, το ενδιαφέρον εταιρειών να αναπτυχθούν μέσω του θεσμού αυξάνεται αργά και σταθερά. Νέα concepts παρουσιάζονται και λιγότερα αποχωρούν.
Η ΚΕΜ βάση αριθμού εκθετών και επισκεπτών, καθώς και βάση αποτελεσματικότητας έδειξε τόσο στις αρχές του έτους, όσο και στην Θεσσαλονίκη, ότι το επιχειρηματικό/ επενδυτικό ενδιαφέρον για το franchise εξακολουθεί να διατηρείται αμείωτο. Το βαρόμετρο, από την άλλη, τόσο του www.franchise.gr, όσο και του FRANCHISE BUSINESS, αποδεικνύει συνέχεια ότι το franchise δίδει διέξοδο στην επιχειρηματικότητα μέσα σε ένα πλαίσιο που εγγυάται περισσότερο από κάθε άλλη επιχειρηματική πρωτοβουλία, το χαμηλότερο ρίσκο.
Η νέα κυβέρνηση υιοθέτησε το αυτονόητο και επέτρεψε την δικαιόχρηση να παρίσταται εντός των επιδοτούμενων προγραμμάτων, χωρίς ωστόσο να αντιληφθεί στο παραμικρό την σημασία του θεσμού και την συμβολή του στην Ελληνική Οικονομία. Πραγματικά, μέσω των νέων μέτρων το μεγαλύτερο όφελος θα προκύψει από την δημοσιότητα της δήθεν επιδότησης, παρά από την ίδια. Μόνο ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα (ας το καλούμε Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Επιχειρηματικότητας μέσω Δικαιόχρησης) θα συγκλονίσει όχι μόνο την κλειστή αγορά μας, αλλά και ολόκληρη την Ελληνική Οικονομία.
το ενδιαφέρον για επενδύσεις, παράλληλα, στο χώρο από ventures capitals έχει αναζωπυρωθεί για άλλη μια φορά και οφείλεται στην διαπίστωση ότι το μέλλον της λιανικής συνδυάζεται με ισχυρά δίκτυα.
πολλοί εκτός χώρου, από την άλλη, εξακολουθούν να προσβλέπουν στον κλάδο της δικαιόχρησης καθαρά κερδοσκοπικά, χωρίς ίχνος επαγγελματισμού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να εισέλθουν στην αγορά, η οποία τους φαντάζει ελκυστική, χωρίς να διαθέτουν ούτε εμπειρία, ούτε γνώση. Κάποιοι από αυτούς υπάρχουν (φυτοζωούν) σήμερα, παρέχοντας αθλίας ποιότητας υπηρεσίες και ζημιώνουν τη φήμη ενός ολόκληρου κλάδου. Ευτυχώς, ο τελικός κριτής (η αγορά και εν προκειμένω, οι υποψήφιοι δικαιοδόχοι) τους αποπέμπουν, τον ένα μετά τον άλλο. Ωστόσο, η ικανότητα αντίδρασης της αγοράς από μόνη της δεν είναι αρκετή για να αποφευχθούν οι ζημιές. Με απλά λόγια, όταν ο «Τυχοδιώκτης» (από δικαιοπάροχος έως δικηγόρος) εισβάλλει στην αγορά, έχει δημιουργήσει, ήδη, μεγάλη ζημιά, μέχρι ή ίδια η αγορά τον αποπέμψει.
Αποτελεί χρέος όλων μας να διαφυλάσσουμε, να στηρίζουμε και να ευαισθητοποιούμε υπέρ του θεσμού, ευνοώντας τους πραγματικά υπέρμαχούς του (που τυχαίνει να είναι και πραγματικοί επαγγελματίες) και σνομπάροντας τους τυχοδιωκτισμούς, κάτι που έως σήμερα δεν έχει επιτευχθεί με πράξεις. Τα λόγια, πλέον, δεν αρκούν και αναμφισβήτητα έχει έρθει ο καιρός για πράξεις. Δεν διακατεχόμαστε από κλειστοφοβικά σύνδρομα, αλλά οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε ότι όλοι (και κυρίως οι πραγματικοί δικαιοπάροχοι) οφείλουν πρώτα απ’ όλα να υπηρετούν τον θεσμό που τους ανέδειξε, να απαιτούν ποιότητα από αυτούς που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες και να διασφαλίζουν ποιότητα στα δίκτυά τους. Απαιτείται μια αναθεώρηση των πραγμάτων, ξεκινώντας από έναν προσωπικό διαλογισμό, ο οποίος θα έχει ως σκοπό να ξεκαθαρίσει το ποιος είναι ποιος.
Δεν είναι δυνατόν να χαθεί το τρένο της δικαιόχρησης λόγω επιπόλαιων αποφάσεων βασισμένων σε ευκαιριακούς παράγοντες. Δεν είναι δυνατόν οι δικαιοπάροχοι που συγκεντρώνουν σήμερα μια αξιοθαύμαστη εμπειρία και γνώση να παραπλανούνται από άσχετους νέους διοργανωτές εκθέσεων ή από κάποιους που προσθέτουν στην card visit τους την ιδιότητα του συμβούλου.
Το να ξεκινήσει κάποιος ένα franchised κατάστημα μπορεί να μην έχει το ρίσκο τού να το ανοίξει ως ανώνυμο, αλλά το να δημιουργήσεις ένα δίκτυο franchise ή να συμβουλεύεις μια αλυσίδα δεν είναι κάτι εύκολο. Όπως και το να γράφεις για τον θεσμό ή να οργανώνεις εκθέσεις ή να συντάσσεις συμβάσεις δεν είναι κάτι απλό, ούτε και ανεύθυνο. Ας συγκεντρωθούμε λοιπόν στο καλό του κλάδου για να μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτό που καταφέρνουν οι οργανωμένες και εστιασμένες στο κοινό σκοπό αλυσίδες, την Επιτυχία!
from the editors of FRANCHISE BUSINESS.
Proudly developed by aDa.gr in Greece.