Έχουμε συνηθίσει να γράφουμε και να διαβάζουμε για τα αμέτρητα πλεονεκτήματα της δικαιόχρησης, να σκιαγραφούμε καταπληκτικούς δικαιοπαρόχους, να προτείνουμε το προφίλ του καλύτερου δικαιοδόχου, γενικά να διατυμπανίζουμε την αποτελεσματικότητα και τα προτερήματα του θεσμού. Και όντως είναι αλήθεια!
Η δικαιόχρηση αποτελεί έναν από τους καλύτερους τρόπους επιχειρηματικής δραστηριότητας στη χώρα μας αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρόβλημα είναι ότι όπως και σε καθετί άλλο έτσι και εδώ την επιτυχία, την ορίζουν τα άτομα που εμπλέκονται στην υπόθεση και αυτά δεν είναι πάντα κατάλληλα.
Οι δυνητικοί δικαιοδόχοι
- Εκατοντάδες άνθρωποι ψάχνουν το σωστό τρόπο να δραστηριοποιηθούν στο χώρο της επιχειρηματικότητας.
- Οι ίδιοι δεν έχουν ιδέα τι θα μπορούσε να είναι αυτό
- Τους αρέσει να πληροφορούνται συνεχώς για τα νέα του χώρου
- Σπάνια παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να πραγματοποιήσουν τελικά ένα τέτοιο βήμα
- Αρέσκονται στην πραγματοποίηση συναντήσεων με τους υπεύθυνους ανάπτυξης των δικτύων ή με σύμβουλους του χώρου, προβαίνουν σε συναντήσεις επί συναντήσεων που διαρκούν ατέλειωτες ώρες για να φύγουν στο τέλος και να μην επιστρέψουν ποτέ.
- Συχνά αντιμετωπίζουν αυτές τις συναντήσεις σαν τον πιο οικονομικό τρόπο «ψυχανάλυσης»
- Ελάχιστοι από αυτούς διαθέτουν ένα ακίνητο ή έστω έχουν εντοπίσει κάποιο σημείο που σκέφτονται ότι θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν για το σκοπό που θα’ θελαν.
- Παρουσιάζουν μία έντονη αμφισβήτηση για ότι υπάρχει στο χώρο
- Συχνά κρατούν μια κάπως δύστροπη στάση απέναντι στους επιχειρηματίες αντιμετωπίζοντάς τους σαν να είναι οι χειρότεροι εγκληματίες έτοιμοι να κατασπαράξουν όλα τους τα υπάρχοντα (δεν έχουν και πάντα άδικο, η αλήθεια είναι)
- Θεωρούν τις συμβάσεις franchise και την ένταξή τους στο δίκτυο ένα «βραχνά» που θα φορτωθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους, χωρίς πραγματικά κανένα νόημα.
- Συχνά δεν έχουν ιδέα γιατί τείνουν να επιλέξουν το franchise σαν τρόπο επιχειρηματικής κίνησης, πέρα από το γεγονός ότι απλά το άκουσαν από το μακρινό τους ξάδερφο, ο οποίος έκανε κάτι παρόμοιο και πήγε καλά. «Άλλωστε γιατί όχι κι εγώ;»
- Πολλοί από εκείνους νομίζουν ότι δίνοντας ένα χρηματικό ποσό και δημιουργώντας μία μονάδα franchise θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να καταβάλουν καμία προσπάθεια, συνεπώς ψάχνουν για εκείνο το δίκτυο που θα τους προσφέρει κάτι τέτοιο και μάλλον δε θα βρουν ποτέ.
- Το 60% των υποψηφίων δεν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από 20.000 με 30.000 ευρώ, παρ’ όλα αυτά ψάχνουν για μία επένδυση που δεν θα υπερβαίνει κατά πολύ το συγκεντρωθέν ποσό αλλά ταυτόχρονα δεν θα τους αφήνει κάτω από 4.000 – 5.000 ευρώ καθαρά το μήνα. Σας παρακαλώ! Get real!!!
- Απαιτούν τεράστιες περιοχές γεωγραφικής αποκλειστικότητας, οι οποίες θα τους δοθούν στην υπογραφή του προσυμφώνου χωρίς «προς θεού» να καταβάλουν ούτε ποσοστό του entry fee, γιατί ο «κακός» δικαιοπάροχος, θέλει μόνο να αρπάξει τα χρήματα και να τους κοροϊδέψει.
- Το 50% των υποψηφίων έχουν χαθεί, προσπαθώντας να καταλήξουν, όχι ανάμεσα σε brand και εταιρεία, αλλά μεταξύ καφετέριας, ψητοπωλείου, καταστήματος ένδυσης, παιδότοπου, στεγνοκαθαριστήριου, φροντιστηρίου και video club. «Μα δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δύσκολο να προσανατολιστώ σε κάποιο Business Concept;;; Τα όρια μου και αυτά που ζητάω είναι σαφέστατα.»
- Οι περισσότεροι από όσους παρουσιάζουν ενδιαφέρον σκέφτονται ότι κάποια στιγμή θα έρθει η μέρα που θα διαθέτουν το δικό τους δίκτυο 150 καταστημάτων γιατί ακριβώς έχουν εντοπίσει πιο ακριβώς είναι το «κλειδί της επιτυχίας», που ο «κουτός» franchisor, δεν είναι ακόμη σε θέση να καταλάβει.
- Το 30% (ευτυχώς) των υποψηφίων σκέφτεται ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει το νέο του franchise κατάστημα, καλύπτοντας την επένδυση κατά ένα ποσοστό άνω του 65% με δάνειο, το οποίο συχνά ρωτά αν μπορεί με κάποιο τρόπο να του το παρέχει η μητρική. Ταυτόχρονα, θωρούμε βέβαιη την απαίτηση του για απόσβεση το αργότερο σε δύο χρόνια. «Θου Κύριε...»
- Πολλοί από αυτούς επιζητούν εκείνη την εταιρεία που θα τους βρει και το σημείο, θα τους το ετοιμάσει και θα τους το παραδώσει με έτοιμη πελατεία.
Οι δυνητικοί δικαιοπάροχοι
- 6 στους 10 μικρομεσαίους επιχειρηματίες άκουσαν για το franchise και τους άρεσε σαν ιδέα
- Οι ίδιοι πιστεύουν ότι η ιδέα τους είναι τόσο μεγάλη και τόσο καλή που θα γίνει ανάρπαστη από την αγορά και κοσμοσυρροή υποψηφίων franchisee θα τους παρακαλά να μπουν στο ανύπαρκτο δίκτυό τους.
- Πολλοί από τους παραπάνω πιστεύουν ότι το franchise είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση έναντι της δανειοδότησης, για να αποφύγουν τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν επέλθει
- Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι ο σύμβουλος φέρει μαζί του για κάθε νέο franchisor, ένα πακέτο τουλάχιστον 10 franchisees (σε συσκευασία δώρου) που θα δεχτούν χωρίς δεύτερη σκέψη να ανοίξουν τα πρώτα καταστήματα του «υπέροχου» δικτύου.
- Οι ίδιοι βλέποντας ότι το μικρό τους μαγαζάκι που σιγά – σιγά κατάφεραν να στήσουν πάει σχετικά καλά, έχουν πειστεί ότι «πιάσαν τον ταύρο από τα κέρατα» (συγχωρείστε μου την έκφραση), παρ’ όλα αυτά σε αυτή τη φάση δεν έχουν τα χρήματα ούτε καν για το κόστος προετοιμασίας ενός ενημερωτικού φακέλου
- Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν κατοχυρώσει ούτε καν το σήμα και το όνομά τους, δεν έχουν ούτε καν ένα γραφείο της προκοπής για να μπορούν να δεχτούν τον «καημένο» τον franchisee, δεν έχουν ένα κατάστημα σύμφωνα με το οποίο θα φτιαχτούν και τα υπόλοιπα και βέβαια δεν έχουν βρει ακόμη τους προμηθευτές που θα δεχτούν να τροφοδοτούν τη μελλοντικά πανίσχυρη αλυσίδα. Προς θεού, ούτε λόγος για κεντρική μηχανογράφηση, για στελέχωση, για συνεργασίες με τεχνικές εταιρείες, για οικονομικές αναλύσεις και Marketing Plans. ΟΟΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ!!!!!
- Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν απλά την ιδέα. Συγγνώμη τη μεγάλη ιδέα! Και γι’ αυτό το σκοπό, να μοιραστεί δηλαδή με κάποιον την ιδέα του, θα πρέπει ο «κάποιος» να καταβάλει τουλάχιστον 10.000 ευρώ entry fees και να πειστεί ότι το φανταστικό κατάστημα που ο ίδιος θα ανοίξει για πρώτη φορά θα είναι καταπληκτικό και απίστευτα επικερδές.
- Υπάρχουν δίκτυα που προσπαθούν για ανάπτυξη, πιστεύοντας ότι το concept και η δυναμική της εταιρείας που πρεσβεύουν είναι από μόνα τους τόσο δυνατά που δε χρειάζεται καμία επιπλέον προσπάθεια. Δε χρειάζεται ούτε καν να εμφανίσουν ικανοποιητικά οικονομικά αποτελέσματα, γιατί η εταιρεία είναι τόσο όμορφη και ισχυρή που αυτό (και μόνο αυτό) θα πρέπει να αρκεί στον δυνητικό δικαιοδόχο.
- Το άσχημο είναι ότι κάποιες τέτοιες εταιρείες συχνά βρίσκουν στελέχη που τα πληρώνουν ακριβά, προτείνουν 3-4 «καταπληκτικές» αλλαγές που κοστίζουν, απλά για να τους τονώσουν το ηθικό και να συνεχίσουν την προσπάθεια για ανάπτυξη «πουλώντας» ένα business concept που για τον franchisee δε πρόκειται να αποδώσει. Το θέμα είναι ότι και αυτά τα στελέχη μη έχοντας ιδέα του τι συμβαίνει γύρω τους, θεωρούν ότι μπορούν να πείσουν. Εσείς τι λέτε;;;
- Οι φέροντες τη μεγάλη ιδέα για το νέο δίκτυο που θα «σπάσει τα ταμεία» στην αγορά, συχνά «ζητούν» (με τον τρόπο τους) από τον σύμβουλο να τους «χαϊδέψει τα αυτιά», να τους κάνει τα απολύτως απαραίτητα και να τους αποχαιρετήσει γλυκά, κουνώντας την όμορφη επιταγή που θα κρατάει στα χέρια του φεύγοντας.
- Αυτό γιατί σπάνια είναι διατεθειμένοι να ακούσουν πραγματικά την αλήθεια, που πολλές φορές πονάει και γιατί αν ο πρώτος σύμβουλος το αρνηθεί, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ένας άλλος που θα τον παροτρύνει και θα πληρωθεί. Βέβαια, λίγο καιρό αργότερα ο επιχειρηματίας, «τραβώντας τα μαλλιά του» θα γυρίσει στον πρώτο ζητώντας του βοήθεια για να ξεμπλέξει από τον δεύτερο και παράλληλα θα πρέπει να ακούσει τα χειρότερα για το «σινάφι του» και τη δουλειά του. Συμπέρασμα;;; «Να Ρέει το χρήμα...»
- Το 70% περίπου των νέων επιχειρηματικών προτάσεων αποτελούν ή θέλουν να γίνουν κακές κόπιες επιτυχημένων concepts του εσωτερικού ή του εξωτερικού.
- Οι ίδιοι υποδέχονται το franchisee σαν το νέο «λαβράκι» που πιάσανε, το οποίο θα γίνει «υπέροχο στα κάρβουνα». Τον αποχαιρετούν κρυφογελώντας πίσω από την κουρτίνα του παραθύρου, όπου τον κρυφοκοιτούν να φεύγει ευχαριστημένος, αφού του έχουν τάξει «λαγούς με πετραχήλια».
- Μόνο η 1 στις 20 εταιρείες που σκέφτεται να ξεκινήσει το franchise αφορά σε αξιόλογους επιχειρηματίες που διαθέτουν οικονομικές και διοικητικές δομές και εκείνοι είναι συνήθως που διστάζουν περισσότερο θέλοντας να παρουσιάσουν μια πραγματικά αξιοπρεπή πρόταση στην αγορά χωρίς να τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Αλλά ας μη χάνουμε την πίστη μας. Συμβαίνει, όταν γίνεται ευρέως γνωστός ένας πιθανός τρόπος επιτυχίας, να παρουσιάζεται μεγάλο ενδιαφέρον και αυτό στην παρούσα φάση είναι θετικό. Ο τύπος που δείχνει μια σαφή τάση προς το χώρο, επιχειρήσεις που αναζητούν να εμπλακούν με την δικαιόχρηση, επιτυχημένες εκθέσεις που προκαλούν το ενδιαφέρον πλήθους ανθρώπων δείχνουν αν μη τι άλλο τη δυναμική. Το ήθος, η επιμονή και η υπομονή σε περιπτώσεις όπως οι παραπάνω θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Άραγε πόσοι από μας τα έχουν και πόσοι είναι σε θέση να αποτρέπουν ανθρώπους από στραβοπατήματα ακόμη και αν αυτό σημαίνει την απώλεια εύκολου χρήματος;
from the editors of FRANCHISE BUSINESS.
Proudly developed by aDa.gr in Greece.