Franchise

vs FRANCHISING

 

Υπάρχουν υπέρμαχοι και των δύο επιλογών. Υπάρχουν επιτυχημένες επιχειρήσεις και στις δύο μορφές ανάπτυξης. Τα στατιστικά βεβαίως δίνουν πολύ περισσότερα χρόνια  ζωής στις επιχειρήσεις franchising. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι να κάνει ο καθένας αυτό που πραγματικά του ταιριάζει και αυτό που θεωρεί , μετά από έρευνα και μελέτη, ότι θα τον οδηγήσει στην επιτυχία.

 

 

Πριν αντιμετωπίσει κανείς το δίλημμα που αναφέρεται στον τίτλο αυτού του άρθρου, θα πρέπει να κατανοήσει τι σημαίνει να είσαι επιχειρηματίας.

Θα πρέπει να κατανοήσει ότι επιχείρηση σημαίνει, ανεύρεση και διάθεση κεφαλαίων,  δανεισμός, ρίσκο των κεφαλαίων και τέλος ρίσκο για  την πορεία της ζωής του. Επίσης θα πρέπει να γίνει σαφές ότι ο επιχειρηματίας δουλεύει πολύ περισσότερο από τον υπάλληλο και δεν ησυχάζει ούτε στον ύπνο του.

Αφού ξεκαθαρίσει τα του οίκου του, ο εκκολαπτόμενος επιχειρηματίας, θα πρέπει να ελέγξει το περιβάλλον στο οποίο πρόκειται να δραστηριοποιηθεί. Ανεξάρτητα από τον τομέα που εντάσσεται η κάθε επιχείρηση οι τρεις βασικές κατηγορίες είναι:

α) οι πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα

β) τα δίκτυα Franchising

 γ) οι αυτόνομες επιχειρήσεις

Ξεκινώντας να σταθμίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία θα πρέπει να βαδίσουμε βήμα – βήμα.

 

ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

Ο αυτόνομος επιχειρηματίας οφείλει να σκεφτεί και να δημιουργήσει την εταιρική του ταυτότητα, το όνομα, την διακόσμηση και να επιλέξει μεθόδους εργασίας, λειτουργίας,  προβολής, πωλήσεων και διαχείρισης προσωπικού.

Σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising τα πάντα είναι δεδομένα. Υπάρχουν τα εγχειρίδια που ορίζουν τον τρόπο που θα κατασκευαστεί το νέο κατάστημα και αναλύουν επακριβώς τον τρόπο δουλειάς. Όσον αφορά στην εταιρική ταυτότητα και στο εμπορικό σήμα θα πρέπει να γνωρίζει ο νέος συνεργάτης ότι η οποιαδήποτε παραποίηση, τιμωρείται αυστηρά.

Στην ουσία καλείται να αναπαράγει ένα επιτυχημένο σύστημα δουλειάς και απολύτως συγκεκριμένες διαδικασίες.

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο αυτόνομος επιχειρηματίας μαθαίνει από τις γνώσεις του, την όποια πείρα διαθέτει και από τα λάθη του. Βεβαίως αφενός τα λάθη αποδεικνύονται πολλές φορές καταστροφικά και αφετέρου υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που δεν μαθαίνουν ούτε από τα λάθη τους.

Σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising η εκπαίδευση θεωρείται θεμέλιο για την ανάπτυξη του δικτύου. Ο Franchisor υποχρεούται να ερευνά, να εξελίσσει και να εκπαιδεύει τους συνεργάτες του.

 

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

 Ο αυτόνομος επιχειρηματίας έχει την πλήρη ευελιξία να λαμβάνει αποφάσεις, να αλλάζει γνώμη να δημιουργεί συνεργασίες, να τις διακόπτει και να ελίσσεται σύμφωνα με αυτά που θεωρεί ότι είναι πιο συμφέρον για την επιχείρησή του.

Η δυνατότητα αυτή άλλες φορές αποδεικνύεται σωτήρια και άλλες καταστροφική.

Άλλες φορές γρήγορα ξεφεύγει από εγκλωβισμούς κακά προϊόντα και μία κακή εικόνα ενώ άλλες φορές δημιουργείται πρόβλημα διότι το καταναλωτικό κοινό δεν μπορεί να «παρακολουθήσει» την επιχείρηση και την εγκαταλείπει.

Σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising εφόσον υπάρχει ένας μηχανισμός και με δεδομένο ότι ο Franchisor οφείλει να είναι προσεκτικός θα πρέπει να λάβει αποφάσεις που θα είναι προς όφελος όλου του δικτύου. Ως εκ τούτου, αναγκαστικά τα αντανακλαστικά ενός δικτύου είναι σαφώς πιο αργά σε σχέση με τον αυτόνομο επιχειρηματία. Το νόμισμα όμως και σ’ αυτή την περίπτωση έχει δύο όψεις διότι πολλές φορές αποφεύγονται λάθη και παγίδες. Ακόμα και στην περίπτωση που ένα μέλος του δικτύου δεν συμφωνεί, είναι υποχρεωμένο να ακολουθήσει και να υποστηρίξει την απόφαση της μητρικής εταιρίας.

 

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ  - ΑΓΟΡΕΣ

Ο αυτόνομος επιχειρηματίας έχει την δυνατότητα να ψάχνει συνεχώς την αγορά, να αναζητά τις ευκαιρίες και να συνάπτει συμφωνίες. Μπορεί ακόμα με προσωπικό κόπο να γλιτώσει χρήματα, από την μεταφορά τη συσκευασία, κάποιες προσφορές κ.λ.π.

Σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising οι συμφωνίες συνάπτονται από την κεντρική διοίκηση και όλα τα μέλη υποχρεούνται να τις σέβονται και να τις ακολουθούν. Είναι ξεκάθαρο ότι ο franchisee δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες και προσφορές. Εκεί συνήθως δημιουργούνται αρκετά προβλήματα και στις σχέσεις μεταξύ Franchisor και franchisee. Πάντως ο κανόνας περί της οικονομίας κλίμακας, λέει ότι αυτός που διαθέτει μεγαλύτερο δίκτυο και αγοράζει μεγαλύτερες  ποσότητες, επιτυγχάνει πολύ καλύτερες τιμές.

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

 Ο αυτόνομος επιχειρηματίας κατά κανόνα δεν μπορεί να διαθέσει μεγάλα κεφάλαια για την προβολή της επιχείρησής του. Καθώς ο καταναλωτής δέχεται καθημερινά χιλιάδες διαφημιστικά μηνύματα ,  είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταφέρει ο  αυτόνομος επιχειρηματίας να επικοινωνήσει αποτελεσματικά με τους δυνητικούς πελάτες της επιχείρησής του.

 Αντίθετα σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising θα λειτουργήσουν οι οικονομίες κλίμακας και με τα χρήματα που θα μαζευτούν από όλα τα μέλη του δικτύου, θα προβληθεί η αλυσίδα με αξιώσεις και με μεγάλες πιθανότητες να διεισδύσει στη συνείδηση των καταναλωτών. Άλλωστε από την στιγμή που ο franchisee θα τοποθετήσει την επιγραφή στο κατάστημά του, θα ξεχωρίσει από τον ανταγωνισμό και θα έχει άμεσα αναγνωρισιμότητα. Τέλος ένα δίκτυο μπορεί να δημιουργήσει συνέργιες με άλλα δίκτυα και να απευθυνθούν σε άλλες ομάδες καταναλωτών με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος.

 

ΚΟΣΤΟΣ

Ο αυτόνομος επιχειρηματίας θα κάνει κάθε προσπάθεια για να μειώσει το κόστος της επένδυσης. Αν τα καταφέρει και δημιουργήσει ένα όμορφο και αξιοπρεπή χώρο που δίνει καθαρό μήνυμα στον δυνητικό πελάτη, τότε όλα είναι υπέροχα και υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Αν όμως το φθηνό «φανεί» και η όλη προσπάθεια συμπίεσης του κόστους γίνει αντιληπτή από τους καταναλωτές τότε η ζημιά θα είναι πολύ μεγάλη. Ο αυτόνομος επιχειρηματίας δεν πληρώνει σε κανέναν για υποστήριξη ή εκπαίδευση και έτσι τα χρήματα αυτά εμφανίζονται ως κέρδη. Το ζητούμενο είναι αν έχει τη δυνατότητα και το κουράγιο να εξελίσσεται συνεχώς για να μπορεί να ανταγωνίζεται τις υπόλοιπες επιχειρήσεις και κυρίως τους μεγάλους παίκτες της αγοράς.

Σ’ ένα οργανωμένο δίκτυο Franchising, όπως είπαμε υπάρχει υποστήριξη, εκπαίδευση, εγχειρίδια, αναγνωρισιμότητα, εξέλιξη και πολλά άλλα στοιχεία που συντελούν στην επιτυχία. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι «δεν υπάρχει τσάμπα φαΐ» και κατά συνέπεια για να ενταχθεί κάποιος σ’ ένα δίκτυο Franchising θα πρέπει να καταβάλει το δικαίωμα εισόδου (entry fees) και σε όλη τη διάρκεια της συνεργασίας να καταβάλει τα διαρκή δικαιώματα (royalties) τα οποία αντιστοιχούν σε ποσοστό επί του τζίρου.

Καταλήγοντας, όπως προκύπτει από τα ανωτέρω δεν υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη απάντηση. Αυτό που πρέπει να έχει σαν δεδομένο ο υποψήφιος επιχειρηματίας αν δημιουργήσει μια αυτόνομη επιχείρηση είναι ότι θα πρέπει να καταβάλει τεράστια προσπάθεια να υπερβάλλει εαυτόν. Θα πρέπει να κατανοήσει ότι θα χάσει τις Κυριακές και τις σκόλες προκειμένου να είναι αποτελεσματικός και να ανταγωνιστεί τα μεγαθήρια.

Από την άλλη ας γίνει σαφές ότι είναι μύθος η αντίληψη «αν ενταχθώ σ’ ένα δίκτυο δεν χρειάζεται να δουλεύω τόσο πολύ». Δεν είναι τυχαίο ότι κάποια μαγαζιά ενός δικτύου ξεχωρίζουν και επιφυλάσσουν πολύ καλές αποδόσεις για τους επιχειρηματίες. Επίσης ελπίζω ο αναγνώστης αυτού του άρθρου να παρατήρησε ότι κάθε φορά που αναφέρομαι σε συνεργασία με δίκτυο Franchising, προσθέτω τη λέξη «οργανωμένο». Μόνο αν το δίκτυο είναι οργανωμένο και μόνο αν ο franchisor είναι τίμιος και ενδιαφέρεται για τα μέλη της αλυσίδας του υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Οφείλει λοιπόν ο υποψήφιος επιχειρηματίας, να ξεκαθαρίσει τα θέλω του, να μετρήσει τα λεφτά του, τις δυνατότητες του και να ελέγξει καλά τα δίκτυα Franchising που τον ενδιαφέρουν και ύστερα να πάρει τις αποφάσεις του.

Περισσότερα:

Θέλω να ενημερωθώ αναλυτικά